İçimizdeki Sesler
- yesilesarplikiz
- 31 May 2023
- 3 dakikada okunur
Zihnimde o kadar mesai harcıyodum ki elime bilgisayarımı alıp yazı yazarken buldum kendimi.. o yüzden spontane plansız bir yazı olacak bu. Ben de merak ediyorum neler ortaya çıkıcak diye. Nasıl hissettiğimle konuya başlamak istiyorum. Son derece derin, bir başına, karışık duygular içerisindeyim. Nereden toparlamaya çalışsam bir taraf eksik kalıyor sanki. Yetemiyorum kendime bazen. İnsan kendiyle verdiği mücadeleyi başka hiçkimseyle vermiyor şu hayatta. En büyük dostumuz da düşümanımız da yine kendimiziz. Kendimize bu kadar ihtiyacımız varken ona rağmen kendimize yetemiyoruz. Zor zamanımızda kendimizin yanında olmayı başaramıyoruz. Hadi kalk diyip elimizden tutamıyoruz. Hep birileri olsun istiyoruz yanımızda. İnsana kendi bile yetemezken başkasının kendine yetebileceğini düşünmesi çok ilginç gerçekten. Kimin ne için yanımızda durduğunu, hakkımızda ne düşündüğünü bilemiyoruz. İnsan yalnızca kendine güvenebilirken yeri geliyor kendimiz için bile güvensizleşiyoruz. İnsan kendini çok ihmal ediyor. İnsan kendini tanımıyor,dinlemiyor,anlamıyor. Ben de buraya kendimi dinlemeye ve anlamaya geldim şu an. İçimdeki sesler, hisler yazıya dökülünce bana neler söyleyecekler merak ettim. Kendime hem içeriden hem dışarıdan bakmaya çalışıyorum. İçeriden baktığımda kaygılı,güvenini, inancını yitimiş bir kız çocuğu görüyorum ne yazık ki. Hayatımın tam olarak hangi noktasında yitirdim bu duyguları bilmiyorum. Hepimiz çok sınavdan geçiyoruz yaşam denen yerde. Elbet kırıklarımız oluyor. Öyle olmasa adı yaşam olmazdı. Bu serüvende duygularımız yara alabiliyor. Biraz da fıtrat meselesi. Hassas ve kırılgan biriyim. Hayat güçlü ve dayanıklı olmam gerektiğini söyledi yaşattıklarıyla. Şu an daha da dayanıklı olmam gereken bir noktadayım. Düşünmemeye çalışıyorum, düşünürsem duygularımı tutmakta zorlanıyorum ama düşünmekten de kaçılmıyor. Sanırım düşüncelere karşı bir kalkan görevi görecek olgunlaşma süreci yaşayacağım bu dönemde. Bu olgunlaşma döneminde karşıma ne gelirse gelsin sadece gülümseyeceğim. ''Sen de mi geldin? hoş geldin, güle güle.''
gelen giden duyguları,olayları böyle karşılayacağım bir dönem başlayacak. Olana şaşırmadığım, isyan etmediğim bir dönem. Büyüyeceğim. Kendime daha sıkı sarılmam gerekicek. Kendimize çok değer vermeliyiz. Unutmayalım ki yaşamımız boyunca her zaman her an yanımızda olabilecek tek bir kişi var. O da kendimiziz. Her nefes alışında kendine teşekkür et. Hayatta kalman için elinden geleni yapıyorsun ve yaptın. Hasta oldun iyileşmek için yeri geldi dua ettin. Kendi ayakların üstünde durabilmek için ders çalıştın, başarılı oldun, meslek sahibi oldun. Çok üzülüp tek başına ağladığın zamanlarda yanında yine kendin vardın. Kendini teselli ettin yeniden ertesi gün hayata devam edebildin. Bazı şeyler alışkanlık olmuştur ve önemi gözardı edilmeye başlanmıştır. Oysa bunlar güç gerektirir. Güçlü olmasaydın bunları başaramazdın. Sen çok değerlisin. Kendine sık sık hatırlat bunu. Lütfen kendini üzme. Gücünü küçümseme.Yaptıklarını küçümseme. Çok şey başardın. Kimse seni desteklemese de sen her zaman kendini destekleyen kişi ol. Senin kendi desteğinden başka desteğe ihtiyacın yok. Kendini çok sev. Öyle sev ki hayat boyu sana yetecek kadar kalbinde sevgi olsun. Kendi sevginle besle kendini. Mucizevi varlıklarız. Dönüştürebilme yeteneğimiz var. Kendimizi ne istersek ona dönüştürebilecek gücümüz var. Ancak kullanabilmek mesele. Kendini gücünü kullanmayı öğrenmiş kişiler bu hayatta kendini tam anlamıyla yaşayabilen kişiler oluyor. Bir keresinde içimde kendime karşı derin bir şefkat duygusu oluşmuştu. Ne kadar güzel olduğumu ve sevilmeye değer olduğumu hissettiğim şefkat gösterme isteği duymuştum. Hayat boyu duymamız gereken bir duygu bu. İnsan kendine merhamet etmeli. Bazen aynanın karşısına geçip ne kadar güzelsin neler başardın aferin sana diyebilmeli. Kendimizi ne kadar takdir ediyoruz hiç düşündük mü.. hep kendimizden şikayetçiyiz. Bulunduğun hal en güzel halin. Senin güzel olmak için bir şey olmana gerek bile yok çünkü her halin en güzeli. Böyle özel varlıklarken böyle değersiz duyguları hissetmeyi nasıl başardık bilmiyorum. İnsan olmak ve sınav dünyasında olmak en büyük etken sanırım.. Sınavda başarılı olup kendimizi doyasıya yaşayabilmek dileğiyle :)
Kendini sevmek diğer tüm sevgilerin başlangıcıdır. Osho
Sorunları ne olursa olsun, herkesi ikna etmeye çalıştığım tek bir şey var: ‘Kendini Sevmek’. Sevgi harika bir tedavidir. Kendimizi sevmek yaşamımızda mucizeler yaratır. Aşırı gurur, küstahça bir kibir ya da kendini beğenme gibi şeylerden bahsetmiyorum; çünkü bunlar sevgi değil, sadece korkudur. Kendini sevmek ise, kendimize saygı duymak, mucizevi bedenimiz ve aklımız için minnettar olmaktır. Louise L. Hay
Comments